Şerefe... Şiiri - Gürkan Akan

yine aynı yerdeyim
hani sen annenlere gidince
koşarak gittiğim
arkadaşların eve zar zor bıraktığı taksimdeki yerdeyim,
ne kadar da güzelmiş şimdi düşününce bana olan küskünlüklerin
beni bir çocuk gibi azarlamaların...

eskiden fırsatını bulunca kaçardım meyhanelere
iki tek atar, şarkılar söyler
bakardım keyfime
şimdi ise
hiç çıkmaz oldum
eve bile gitmek istemiyorum
sen yoksun ki
evimizde kokun yok ki...

rakı, balık, roka
ne de severim bilirsin
bir de üzerine aşk döktün mü değmeyin keyfime
her şeyi unutur gözlerine dalardım
ama şimdilerde pek etkisi kalmadı
unutamıyorum bir türlü gidişini
unutamıyorum işte...

hatırlar mısın bilmem
hani tavlada hep yenerdim seni
sen de sinirlenir içerden bir fincan kapıp
bunlarla da yen de görelim bakalım derdin...

özledim be gülüm
saçlarının kokusunu
göğsümde uyanışını
hadi bakalım uyan deyişini özledim...

bak işte oldu mu
bir büyük daha bitti sensiz
burdaki şarkıları bilirsin
şu sıralar
kulağımda
ağzımda bir şarkı var bilirsin kesin
'ben seni unutmak için sevmedim'
nasıl unutayım
nasıl katlanıyım bu ayrılığa...

ah be güzelim
hadi beni boşver
kızımıza ne diycem nasıl diyicem
küçük bir çocuğa nasıl anlatılır ki gidişin
peki sen nasıl dayanacaksın
büyüdüğünü görmeden
kokusunu duymadan...

ben kendime bile bakamıyorum
koca çocuksun derdin
evet haklıydın
işte bak
sensiz hiçbir şeyi başaramıyorum
hem senin gibi güzel hikayeler de anlatamıyorum
sesim de kötü bilirsin
nasıl bakıcam kızımıza sensiz...

hep benim yüzümden
keşki almana izin vermeseydim arabayı
hoş inatçının biriydin
aklına koyduğunu yapardın
'Allah sevdiğini erkenden yanına alır derler'
derler de geride kalanlar ne yapar
onu hiç düşünmezler...

ne çabuk geçti zaman
saat gece yarısını geçmiş bile
şerefe hayatım
doğum günün kutlu olsun
unuttum sanmıştın her zamanki gibi değil mi
unutmadım unutamam da...