Şerefe Şiiri - Onur Eken

akşamlar yılgın ben yorgun
bir yitik meyhane kapısının önünde
söz vermişligimi unutarak girdim içeriye
bir duble rakı istedım sadece.

unutup unutup seni
gercegi bulmaktı amacım
nerden bilebilirdim gercegin sen olabilecegini.

bir duble bir duble derken
bir büyük bitmişti zaten.

ne seni unutabilmiştim
nede kendime ayırdıgım mezara
girebilme cesaretini verebilmiştim kendime

çalan müzigin notaları birer mermi olmuştu benim için
beynime çakıla çakıla dagılmıştı her yerim.
sorup da cevabını kadehlerde buldugum
tek şey seni unutabilmiş degilim.

kapı açılırda içeri sen girersen
ne cevap verecegim diye düşünürken
beni boyle görmemen temennileriyle
bir kez daha şerefe diyorum
ve belki son kadehim bu
bunuda senin için içiyorum