Oturdum masama tek başına, köşede,
Kaldırdım kadehimi yaşama; şerefe,
İçiyorum yanlızlığı, onca insan içinde,
Hani dost bildiklerim; şimdi nerede?
Hava mı karardı? ; güneş doğmuyor içime,
Boynu bükük çiçekler, gülmez oldu yüzüme,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
