ŞEREFE
Ayırlığın şerefine yazıyorum bu şiiri,
Ayrılığın anısına yazıyorum,
Kendimce(deli gibi) severken seni,elveda demenin acısını yaşıyorum.
Bu şiiride sana,olamadığımız bize yazıyorum.
Dilimden düşürmediğim ismin gibi,
Yüreğime sığmayan sevgini ve seni; yüreğimin en güzel yerine gömüyorum.
Biliyorum ölmedin,bu yürek senden de geçmedi bunuda biliyorum,
Onun için seni; diri diri ama yüreğimin en güzel,en zula yerine gömüyorum.
Ne bu kentin şanlı tarihi kaldırır bu acıyı,
Ne de bu zavallının aciz,yorgun omuzları.
Ne kahramanların kurtuluş için,nede benim unutmak için sıktığım kurşunlar noktalar bu sevdayı.
Ayrılığın hatrına yazıyorum bu şiiri,
Ayrılığın şerefine adıyorum herbir mısrayı.
Sere serpe yaşadığım dünyada,sıkıştım kaldım şimdi sensiz bir köşeye,
Ne bir anı nede hatıra,ayrılıktan başka bir şey kalmadı geriye.
Gülmek ve sevmek yerine; yine özlemek,merhaba demeden,elveda demek düştü
Kendi kendini avutmak,yoğun istek üzerine unutmaya çalışmak,
Birde:çıkmak düştü,düştüğü kuyudan gönlüme.
O.Oğuz KÖSE [email protected]
Onur Oğuz KöseKayıt Tarihi : 6.6.2006 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Oğuz Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/06/serefe-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!