gün ışığının karamsar sızıntıları
kalemimin grilerini çiziyor sarsıntılarla
yaşam mücadelesi biten ölüler diyarında
yalpalıyorum serçe gibi kanadı kırık;
yalnız ve mutsuz…
…………………….
Acılarımın tesellisinde,
Yarınlarımın umudunda,
Doğumunu gördüm yüreğimde
Bebek kokunu çektim ciğerlerime,
Tazelendi hücrelerim yaşamınla...............
sıkıldım,boğuluyorum celladın ilmiğinde
her yana savrulmuş toz bulutlarındayım.
kadehlerde hüzünlerimi içiyorum doyasıya
yalnızlıkları özlüyorum bambaşka diyarlarda…
gidebilseydim eyer doğanın derinliklerine
derdinde kederinde
korkunda çaresizliğinde
ağrında üzüntünde
ben varım dostum…ben hallederim…
umutsuzluğunda hayal kırıklığında
akıp giden zaman ve bir kesit beş güne sığan,
yıllar geçer, ömür geçer de, onca kahır boşa gider.
oysa;
saniyesi dolu dolu beş koca günü,yıllara değişmezsin
sanki ayrı bir galaksiden gelen ışınlar alıp götürür seni,
hiç bitmeyen hasretlerin en yücesine, sevgi denizine…
-1-
Acı ve kin dolu yürekler,
Uyuşturulmuş beyinler,
Nasırlaşmış, yarık eller,
Cahilleştirilmiş diller,
Çaresizlikle bakan yüzler,
yaratılmışlığın sırrında varsa doğa kanunları
bırakamaz mıydın kendi haline
dengeler korunsaydı yaratanın buyruğuyla
ama buyrukları tanımadın kendi kanunlarınla
öyle ya;
tabi ki akıllı olan canlılar efendisi insan çizecekti rotaları
hani diyorum…sevsek birbirimizi…çıkarsız ve ölümüne..
paylaşsak ekmeğimizi suyumuzu… duyularımız çakışsa üst üste
kadehlerde ışıldasa sevgimiz, mumlar yansa hiç sönmeyen
sussak… bakışsak sadece.. zamanlarda kaybolmuş…
canım acıdı kıyımlarda sürgünlerde…
teknem battı çaresizliğin okyanuslarında
sefilleştirilmiş insanların açmazı haykırışlarım,
öpülesi düzenin tatlı yüzü isyanlarım,
ve;
pervasız yaşamların kokuşmuşluğu benliğimde
ah şu çelişkiler bütününde yok olmak var ya…?
seversin, yaşarsın, acı çekersin ve korkarsın…
gücünün bittiği yerde, sevildiğini bilsen de kaçarsın,kaçarsın…..
imkansızları imkanlı yapmak mücadelesinde dağılır, hiç olursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!