Şeref Madalyamdır Onurum..!

Göle yansıyan gölgeler büyür
gökler duraksız döker öfkesini
şimşekler sessiz patlıyor artık
davetli misafirler
çilingir sofrasında
bir gölgen gelemedi
umut bardağıma

cam ayaz tuttu
soğuğundan ruhumun,
damlacıklar donup kaldı
bakışlarında

zemheri
doruklarında şimdi dağların
etekler süpürür yalnızlıkları
çilesi dolmamış anadır
köklü ağaçlar karanlıklarda

renk griden siyaha dönmüş
ufukta bir kızıl mavi
umuda mum yakmışçasına
ışıldar yıldızların kaynağı
hasreti katık yapar, hüznü yudumlar
öksüzdür tüm duygular…

erir buzları camların
akar dipsiz ruhuma
acım geçti sanma, can..
kan dolar…
dolar taşar derin yarama

gölgen yansır şeffaflığa
dökülür kirpiğinden
yağmurun zılgıtları
bir dirhem sevgiye muhtaçtır
bütün yalnızlar..

sevgi dökülür dilinden
çocuğun, sevdaya dair..
titrer dudağı,
haykırır..
sevdiğim!
sarmala ruhumu,
bitir acılarımı..
isterse, gök çatlasın orta yerinden
dökülsün sevda yıldızları
samanyolun ışık olsun
göz ucundaki bu nazara…

hüzne boyalıdır gece
buğusu ısıtır ellerimi sevdanın
yüreğim viran oldu şimdi
ruhum yıkık
vazgeçmediğim tek şey
şeref madalyamdır
onurum, ayakta dimdik..!