Bir türkü tutturup düştüm yollara
Dilimde yar, gönlümde yar, sen ki yar
Düştüğüme yanmam hoyrat dillere
Hakkettim mi, bilmem bunu, ben ki yar
Beşer zerre kâinat’ta görene
Şükür gerek cümlesini verene
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim