Şeref Destanı Çanakkale

Sarmışken boğazı zulmün askeri,
Hasma “dur” denilen an Çanakkale...
Kalmadan yiğitler cihaddan geri,
Felâha erilen gün Çanakkale...

Gücüne güvenen sürüyle insan,
Saldırdı ülkeme hiç aldırmadan,
Toprağa karıştı nice masum can,
Irmak olup coşan kan Çanakkale…

Genç-yaşlı binlerce îmanlı nefer,
Azıtmış düşmanda bırakmadı fer,
Rabbim nasip etti yurduma zafer,
Türk’ün tarihinde şan Çanakkale...

Halkla birlik Sultan, onlarca paşa,
Bakmadı zâlimin gözünde yaşa,
Melekler de koştu kutsî savaşa,
Vatana verilen can Çanakkale.

İslâm’dı, bayraktı, namustu gaye,
Ecdat, can vererek etti himaye,
Değerlere bugün lâkaydlık niye?
Taşkınlığa hattı dün Çanakkale...

Milletim gösterip ulvî şecaat,
Kalktı üstümüzden korkulan âfat,
Ümmette sağlandı tekrar ittihat,
Her dem izlenecek yön Çanakkale...

Varoğlu, ne büyük şeref bu destan,
Şehid kanlarıyla yoğruldu vatan,
Îman kudretini gördü tüm cihan,
Yaşasın kalplerde bin, Çanakkale.

05.02.2013 Vezirköprü