Şeref Amca Şiiri - Münir Üsküdar

Bir bir döküldü saçları
Buruştu elma yanağı
Kırlaştı bıyıkları
Ne eli sıkı tutar
Ne ayağı tam basar oldu..
Ama Şeref Amca bu.
Dudağında ıslığı
Saçında biriyantini
Pantolununda ütüyü
Ayakkabısında cilayı
Hiç eksik etmedi..
Tanıdık tanımadık
Herkes dosttu ona.
Bir çay içimi uğrardı
Mahalle esnafına.
Çok sevecen
Çok da babacan dı
Buydu onun yaşam biçimi.
Bir gün Şeref amca
Öldü dediler.
Bakkalın elinde poşet
Kasabın elinde satır
Terzinin elinde iğne
Öylece kalıverdiler.
Tüm mahalleli yasta
Üzgün. Çaresiz..Hasta
Yapacak bir şey yok
Dua edilirdi ona anca.
Toprağın bol olsun
Melek insan Şeref Amca.

Münir Üsküdar