Sere Sere Tükettim Şiiri - Hüseyin Özçelik

Ömür denen kısa zaman alemi
Yollarına sere sere tükettim
Kâtipin vazgeçilmez kalemi
Sırlarına sere sere tükettim

Hazret-i Adem’den bu yana geldik
Kalu bela zamanında ikrarı verdik
Âlemi sahrada sınava girdik
Serlerine sere sere tükettim

Harcadık ömrü bazen boş yere
Uyarı ihtarlar aldık kaç kere
Beşerî hayata çıktık sefere
Yollarına sere sere tükettim

İki cihan serveri şefaat kıla
Binbir rızık verdi mevlamız kula
Nefsin kölesiyiz beyhûde mola
Hallarına sere sere tükettim

Nasıl da çaresiz bir dert gelince
Beşer halsiz kalır bakmıyor güce
Baş eğdiriyor dertler zerrece
Can koluna sere sere tükettim

Hüseyin’im gaflet uykusu yuttu
Kimileri sözde yükünü tuttu
Gelişi bir cenin gidiş tabuttu
Ellerine sere sere tükettim