Korku tomurcukları attın yüreğime İstanbul
nedensiz endişeler
bu kaçıncı of oldu sende
ve sen kaçıncı baharındasın
kaçıncı be İstanbul.
Gözlerindeyim
bir demet gül hasretinde
sisli ve de sessiz gecelerde
ürpermekteyim.
Bir uğultu hissettirmekte kendini
Sevdiğiyle evlenip göreve başladı
Kim bilir gönlünde ne hayalleri vardı
Ne sevdiğine ne işine doyamadı
Tüm hayalleri umudu gözünde kaldı.
Daha üçüncü ayında haberi geldi
Sular seller gibi çağlayıp akar
Evlada dayanmaz ana yüreği
Yanında yoksa acep ne yapar
Evlada dayanmaz ana yüreği.
Aç mı tok mu diye düşünür durur
Sonsuz bir asrın hikayesi filizlendi sende
Türk’ün onuru konuşuluyor sende
Giden sen değilsin, senin naçiz bedenin
Bu ses benim sesim değil, Mustafa Kemal’in.
Nice asırlar geçse de nasıl değişiriz
Yavrumu vurmuşlar daha yirmisinde
Nasıl kıydı hayınlar bu gençliğine
Senin boyuna ışıltılı gözüne
Babası kurban ola benim tek yavrum.
Evlat acısını bir çeken mi bilir
özlemini kokluyorum
şimdi senden uzaklarda yapayalnız
özlediğim saçlarının kokusuna karşılık...
sensizliğe sarılıyorum
sarıldığım her an yabancı olsada, ya da karşılıksız
ve sarıldığım bedenine karşılık...
seni seviyorum
tüm sevmeler yabancı, yalancı olsa da
tek gerçeğe sebep, sana karşılık...
Gözlerime bakıp ta acırcasına
Bir şeyler anlatmaya alışma sakın
Geçmiş deyip bahane ararcasına
Benci sebep bulmaya çalışma sakın.
Aklın başında doğru yolu bulursun
Denizin ortasındayım
dalgaların arasında
seni dalgalara yazmaktayım
dalgalar yüreğime çarpmakta
yüreğim ise bir yangına.
Seninle el ele yürürdük
Temmuz gecelerinde
Yıldızların altında
El ele.
Seninle el ele yürürdük
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!