Aşk İle Şiiri - Kara Osman Nalbant

Her yiğit mecliste haddini bilir
Bir canı incitse, kahrından ölür
Bir gazel çekince kendine gelir
Sohbet ocağında, serdedir âşık

Bellidir ah alan cihanda onmaz
İbibik kimsenin dalına konmaz
Eksi kırka düşse suları donmaz
Bilirim her seher hardadır âşık

Nefes alıp veren bir bedel öder
Yar halini görse, bilirim ne der
Nesi var nesi yok sel alıp gider
El ne derse desin kârdadır âşık

Bir ömür kanıyor, derinse yara
Bu elden ötede, geçmiyor para
Bir dost yitirdiysen çırayla ara
Hadi gel deyince bardadır âşık

Kara der sevilen, dildedir dilde
Düşümde yitirdim, periyi çölde
Duam dilimdedir, kefenim elde
Aşk ile yâr diyen, yardadır âşık