Bazen sorguluyorum hayatı.Her şeye bir cevap buluyorum ama, bir tek sen susuyorsun.
Kalbin, gönlün... Her şeyin konuşmak istiyor da engel oluyorsun.
Ama unuttuğun bir şeyler var
Suskunluğunu gölgede bırakan, sustukça çığ gibi büyüyüp, haykırışa dönüşen gözlerin.
Kimselere açmadığım mabedimin kandilleri sönerken, gün bitip ömür geçerken
Zaman avuçlarımızdan kayarken, geçmişe böylesine ah etmişken, seni böyle sevmişken susma.
Gecenin siyahında,Yunus misali hapsolmuşum gözlerine.
Yusuf gibi dipsiz kuyalardayım.
Ölümü bekleyen bir gül misali kanıyorum içten içe.
Sineleri yakan bülbül gibi ötüyorum seher vaktinde.
Sönmek bilmeyen bir volkan gibi yanıyorum.
Görmeden cehennemi yaşıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!