Yabancı değilim bu yollara
Bu karanlık yabancı değil bana
İlk değil yürüken kaldırım taşlarını sayışım
Geceyle ilk sohbetim değil
Geceler tanır beni
Sen tanıdığına emin olmasanda
zamanın yenildiği tek yersin
Tüm kırklarımın tek düz kalan yanı
Ve harabe sehirlerimin arasında
Yeniden yükselen mabedim
Sen benim ÖZLEMİM
Her yağmur tanesinde
Şekerden yapılmış gibi
Eriyorum! ! !
Unutulmuşluğum meyhane köşelerinde
Yanlızlığın adını
Hıçkırıklarla boş kadehlere yazıyorum
Yaşamak sadece bir hayal
Nefes almak bir mucize
Her nefeste seni dinlmek
Ciğelerimde ki havanın sesinde
Olasılık ihtimalinin son hali
Ve katlanılabılır bır dunya inşa etmek
benimde korkularım var sen bilmesende
benimde senziliğe dağir acılarım
Düşündünmü hiç bilemediğim korkularım
ya sen gidersen..! !
Ne olur bilemediğim karanlığım
ya yarım bırakırsan beni
Seni çok özledim
Boşlukta salınır gibi buu benden
Ve seni çok özledim
Ne yaptın abana bilmiyorum nasıl yaptın
ama şimdi hava bunaltıyor beni
Yapacak hiç birşey bulamıyorum
Bura sı soğuk sensiz hala anlamıyorsun
Bursı karanlık ve sen bana neler söylüyorsun
Oysaki senin sitem ettiğin o mutllğu sana yaşatmak için
Sana anlrı mutlu yaşata bilmek için ben
Ben ölüyorum içten içe usul usul
Bana cesaretmi sen ce bu dediğin
Akrep ile yelkovan arasına sıkışmış yaşamlar
Tek düze sınırlar Kalın barikatalar
Kurulmuş beyinlerde Sesiz uzak sular
Yarım kalan sabırsız bekleyişler
Düzeni bozarcasına bir duygu içeride
Bulanık yasadıkların arasın Berrak olan sen
BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM
Yalnızlığım kaçsamda kurtulamadığım yol arkadaşım
Kaç zaman önceydi sana ilk yazışım
Şimdi 1 yıl daha geçti bak yine yanımdasın
En son nezamandı dostlarla sevdiklerimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!