Daha ne kadar saklayabilirim incilerimi senden?
Şöyle ortalık bir yerde bıraksam kasten
Sen onlara göz diksen
Bakmıyorum işte, al istediğin kadar
Hepsi senin zaten
İşim gücüm başımdan aşkın
İş dediğim yaratma aşkım
Bir şeyler var etmeliyim
Varlığımı hissetmeliyim
Tanrı seni korusun
Benden esirgemesin
Sevdiğine bağışlasın
İşte, o ben olayım
Işık olup geceni aydınlatayım
Sana bugün gene yol yaptım
Aşk çakıllarından şiir kardım,
yoluna döktüm
Bir umutsuzluk dağına tünel açtım, ucunda ışık gördüm
Galiba sana bir adım daha yaklaştım
Sözün bittiği yerdeyiz, şimdi duygular konuşur
Bir ilham perisi vardır, kollar bizi, çözmek için ilmiği
Ona güvenim tam, çünkü öyle hissediyorum seni
Birbirimize aitiz gibi, ruhlarımız mesaĵlaşıyor ve sözleşmiş sanki
Bir vapura bineceğiz, bekliyoruz saatini
Nehirden aşağı ineceğiz, okyanusa götürecek bizi
Zor beğenen biriyim güya ama beğendim seni işte
Hem de kusurlarınla birlikte,
Huysuzluğuna rağmen ve tüm renklerinle
Sıkılmaz, kız, insan senden, bir ömür uğraşır senle
Ben de sana iyi gelirdim, biliyor musun?
Bebeğim, fazla vaktim yok gibi geliyor
Oyalama beni artık, beklemek zor geliyor
Yaşlandım ve yıprandım, ölüme merdiven dayadım
Gençlik iksiri için aşkına bel bağladım
Yaşat beni - ya da al koy cennetine
Bir kibrit çaksam mı şu kurumuş hayallere
Yenilerine yer açsam mı, var mı bende o yürek
Niye o kadar bağlıyım ki sararmış umutlara
Aslında bana yepyeni hülyalar gerek
Köküne kıran mı girmiş yeni aşkların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!