Dünyaya merhaba derken ben
Etrafı tanımak isterken
Kimdir acep annem ve babam
Seçeneklerle karşılaştım
Çünkü kalabalıktı ortam
Senin yarın Çankırı
Yarın Kastamonu’da
Buluşurlar dorukta
Komşudur illerimiz
Dolambaçtır yolların
Ben kimim bilmiyorum
Sensiz olamıyorum
Dosta gidemiyorum
Yolum ne öğretiver…
Atlas nedir bilmedim,
Yoktur asla,neslimde
Namertlik özde,sözde
Töreler atamızda
Yönlendir kendin yavrum …
Yetim hakkı yemedik
Matematikte
Bir kavram vardır
Sonsuzluk diye! ...
Düşündünüz mü hiç
Sonsuz bir hayat
Şimdikinin tadında
Gönül sana uyarsam
Gece gündüz çalışsam
Kazansam da, kazansam
Yetmez sana,sonu yok
En iyiyi ben yesem
Dün gece düşünürken
Gözümde canlandı mazi
Dedim kendi kendime
Yıllar ne çabuk geçti
Bir hoş olmuştu kalbim
Ben insanım derken
Düşünmeye başladım
Dinledim ve gözledim
Tüm yaşananları…
Yetim hakkı yiyen,
Milleti sömüren,
Ademoğlu çift yaratılırmış
O da bulmuştu eşini
Ya da bulunmuştu ona sormadan
Önce alıştılar birbirlerine
Çare yok.Bıkmadan,yorulmadan
Birkaç çocuk geldi dünya ya
Canlanıyor tabiat,yine bahar geliyor
Gönlüm yokluğun da derin kış uykusunda
Cemreler düştü,tomurcuklar canlanıyor
Uyansam,gönlümün cemresi de düşer mi? ..
Kış çetin geçerse tadına doyulmazmış baharın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!