Kağıtta durduğu gibi durmaz şiir
Kursağından indimi heceler
Doyarsın sen doyar, güzel kadın
Ne kadehlere doldu şu hislerim
Bir buzlandımı cümleler
Donarsın sen donar, güzel kadın
Büyük yalanlarla dönerken dünya
Bir doğruya sığınmaktın sen
Işığına kör olmak pahasına
Aydınlığına sarılmaktın sen
Belki sen saçlarını boyarsın delice
Ben bir sokak yürüyüşüne çıkarım peşinden
Belki sen gölgeni bırakırsın bir saksıda
Ben gizlice sularım kendimi her gece
Belki sen bir hece düşürürsün cebinden
Ben bir hırsız olurum gizliden
Nasıl severdi beni bilmek isterdim
Yanakları kızarırmıydı
Gözleri küçülürmüydü
Ya avuçlarından ısınabilirmiydim
Kaç sokak gezdim hiç iz bırakmamış
Bir ağaca dokunur sanmıştım
Hiç fırtınasına yakalanmadın, kuzey rüzgârlarımın
Yağmurunu yemedin, duygularımı ektiğim topraklarda
Maruz kalmadın hiç güneşimin tutku patlamasına
Hiçbir ağaca sarılmadın özgür ormanımda
Hiçbir çiçeği koklamadın sevgi bahçemde
Bugün intihar etmeyi hiç düşünmedim
Bugün biraz sen vardın
Sesine dokundum kalbimde
Kokuna sürdüm yüzümü
Bugün yaşamak düştü başa
Bir gün daha
Gözlerinden daha iyi bir şair tanımadım
En sıradan kelimeler bile derinleşiyor onlarda
Gözlerinden daha yetenekli bir hırsız tanımadım
En korunaklı hazineleri bile yağmalıyor ruhumda
Uzanmış ruhuma
Bir haftasonu tembelliği gibi dağıtıyorsun duygularımı
Saklanmış dilime
Çocuk gibi gizleniyorsun sözlerimin perdesine
Tutmuş kalbimi
Çırpınan kuş kanadı gibi sıkıyorsun ellerinde
Bir bulutta seyiredip
Yağmurla tutuşmuş bir inişte
Güneşten gökkuşağı ödünç almıştık
Dar gecelerde örmüştün bu rüyayı
Güz hediyendi derinden
Yapraklarına değdim geçtim say
Pencereni ıslatıp süzüldüm say
Kapından gecen aç kedi bil beni
Bacana konan kuş yada
Sen bir istiridye
Ben bir istiridye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!