Sessiz 6 ay..
Nadiren çarpışan bulutlarımızın yarattığı cephe yağışlarınıda saymazsak sensiz 6 ay.. Fiilen sensiz ben, manen her daim iliklerime değin hissettiğim senden uzakta, behaber, sensiz 6 ay..
Keder ile ironiyi birleştiren anarşist sözcükler dökmeyeceğim önüne sadece dumanı üstünde bir bardak çayın varlığını kattığı doyumsuz hazzın derin ve hüzünlü sükutu kaplıyor yüreğimi.. Sensizliğin 6 ay gibi ertesinde nedir bana, sana bu cümleleri yazdıran? ulaşamamanın kattığı yanlızlık duygusu mu? bir kez daha gözlerinde kaybolma isteği mi? yada son bir pazar kahvaltısı mı? elele dolaşamadığımız parkların, durak önlerinin, çay ocaklarının içimizde kalan sıcak buğusu mu? hayır hayır hiçbiri diye yazmak için çıldırıyor kalemim yada hepsi..
Sussam, kaybolacaktım
En kuytu köşesinde karanlığın
Tepkisiz, ketun kalmaktı faciam
Böyle bildim
Aşklaşmış nehirlerin denize döküldüğü yerdin
Orda kaldım
Kusurabakma Arkadaş!
Kaybettim büyünü
Tılsımınıda zaman çaldı
Herhangi birisin artık.
Ama dur! ! Hatırlar gibiyim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!