Bir çocuk misali sevmişti onu
Geceden sabaha koynunda bir oyuncağı
Sabahın ilk ışıklarında koşarak çıktığı parka
En sevdiği arkadaşıyla güle oynaya eğlenmek gibi
Bir delikanlı misali sevmişti onu
Yıllar çok şeyler götürdü benden
Aslında çok değildi senin için
Ama ben hiç beceremedim unutmayı
Hafızama çakılı kalmış anılar
Çaresizdi kanayan yaralara merhemler
Akınca geçer demişlerdi
Gözlerin vardı içinde kaybolup gittiğim
Bir sandala binip denizlerin en derinine kürek çeker gibi
Ateşlerin içinde bir yağmur damlası bulmuş bedevi gibi
Ve hayali bile eşsiz olan senli günlerin ufkumda belirir gibi
Kalabalıklar içinde yürürken yalnızlığımla
Seni arardı gözlerim bir an an umarsızca
Bir yangındı yüreğin derinliklerindeki hasret
Küle dönmüyordu anılar mesela
Oysa yangınlar içinde yaprak yaprak
Yakmak isterdim külleri rüzgarda savrulurcasına
Bir ırmaktı dudaklarımdan dökülen sözler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!