Ne Olur!
Görmüyor musun çaresizliğimi,
Toyluğumu
Bakışların etrafındaki çocuksu çırpınışlarımı...
Her anı acıtacak gün ağarıyor
Ve derinlerde bi yerde hüznüm ağlıyor,
Öyle sarhoşum ki, öyle sıradanlaştı ki dünya,
Maviler siyaha, siyahlar acıya gülümsüyor,
Oysa umudu bekleyişin son perdesiydin,
Son demimsin, her durağımsın,
Gözlerinin karasında buldum seni,
Uzun bir romandın sen,
Heyecanı son sayfalarda gizli.
Bakışlarında buldum kendimi,
Ezgilerinde türkülerin,
Halaylarında birkaç canın.
Ey saçının teli ile yüreğimi serinlettiğim yârim!
Meğer gökyüzü sana borçluymuş bilinmezliğini,
Yıldızlar bakışlarına, parlaklığını, derinliğini,
Nice türkülerde göz pınarlarım sana doğruydu,
Senin içindi erken atımları yüreğimin,
Uzaklara âşık oldum oysa varlığını tenimde hissederken
Umudu yıldızlara yüklemiştim son yok oluşumdan bu yana,
Geleceği, geçmişten sebep hükümlü kılmıştım,
Bilinenler, artık bilinmezlikten daha acı veriyordu,
Yüreğime değil, uzaklara emanet etmiştim sevdayı,
O gün tek bir bakışta,
Belki de son bir şansı bağışladım sol göğsümdeki cevahire,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!