Duyuyormusun...
Yokluğunda
gözlerimden düşen yaşların,
sesini duyuyormusun sevgili..
Gidiyorum bile demeden,
Dedim ya sevgili!
güneş doğar, düşler biter..
Zamanımız geçmiş bizim..
Sen hiç gördünmü,
vakti geçince
Payıma düşen en değerli hazineydi
kahve rengi gözlerin...
Ben ki: hiçbir şeyi umursamadan,
canımı acıtmanı hiçe sayıp,
yüreğimi yakacağını düşünmeden..
Ey sevgili..
Yine sensiz bir gecenin kucağındayım..
Şimdi nerdesin..
Aklında ne var,
kalbin kimin için çarpıyor bilmiyorum.
Gözlerime gün doğmuyor..
Acı veriyor sensiz geceler..
Kaç günüm geceye döndü,
kaç geceyi sabaha gömdüm,
Karanlığın,
en kuytu köşesinden sesleniyorum..
Dinleyin beni geceler..
Bir sevdiğim var uzaklarda..
Ellerim değmesede ellerine..
İnsana: insanı,
insanın öğrettiği bu alemde,
bir sana güvendim,
bir seni bildim ben..
Günlerim geceyle bir oldu..
Sensiz kaldım görmüyormusun..
Aklımın ucundan bile
geçmiyorken ayrılık,
yokluğun yoldaşım şimdi..
Zaman gece yarısı..
Gözlerim ağırlaştı iyice..
Ara sıra kapanıyor
Göz kapaklarım,
Direniyorum uykuma..
Kederli bir gecenin,
Sancılı saatinde yazıyorum..
Öyle aklımdan geçenleri değil,
Kalbimdeki duyguları
Döküyorum satırlarıma..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!