Serdar'ım Şiiri - İbrahim Düğer

Serdar’ım sen bu toprağın oğlusun,
Niye uzakdasın yurdundan ayrı,
Kırşehir’e ta özünden bağlısın,
Yadellerde galma dönde gel gayrı.

Gece gündüz daim adını anar.
Serdarım dedikçe ciğeri yanar.
Yolunu gözlüyor doksanlık çınar.
Yadellerde kalma dönde ge l gayrı.

Senin özleminden efkarlı başı.
İçine sinmiyor ekmeği aşı.
Dedeyin gözünden dinmiyor yaşı.
Yadellerde kalma dönde gel gayrı

Kılıç özü bile üzgün duruyor,
Gelen giden yolculardan soruyor,
Kıvrım kıvrım akıp seni arıyor,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

Kızılca Köyün çıplak dağında,
Tarlasında bahçesinde bağında,
Yalın ayak gezdin gençlik çağında,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

Bu topraklar ecdadıyın melesi,
Seni bekler obruk geçi galesi,
Bitsin gayrı hasretlik çilesi,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

Malya ovasından Seyfe gölünden,
Bülbülün öttüğü gonca gülünden,
Uzak kalma cennet gibi ilinden,
Yadeller de galma dön de gel gayrı.

Yanık çalar sazımızın telleri,
Bozlak söyler ozanların dilleri,
Mesken tutma orda gurbet elleri,
Yadell erde kalma dön de gel gayrı.

Neşet Ertaş gibi gönül delisi,
Bur da Muharremi Çekiç Alisi,
Gurbet elde Yassıma nın ölüsü,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

Bağrında yatıyor binlerce ulu
Kimisi evliya kimsi veli
Bur dan ayrı kalan vallahi deli,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

İbrahim’im derki bizi üzenler,
Sizin gibi yadeller de gezenler,
Bekliyoruz şair yazar ozanlar,
Yadeller de kalma dön de gel gayrı.

8 ŞUBAT 2013