el sürüyorum
oturduğun yere...
göz sürüyorum
baktığın yere...
aldım başımı
gidiyorum....
biliyormusun...her insan yokluğunun göçmenidir...
kendi hüzünleridir yine..hüzünlere ekledikleri...
sorguladıkları her neyse..kendi farkındalıklarıdır en nihayetinde..
ışıltı yükleselerde gözlerine...ki.. yıldız kayar her seferinde..
umutsuz bakışlara nakış edilerek..
boşluklarına sakladıkları geceler..kararıp kalıyor öylece...
Adını koyduğumuz her şey
ağır gelir biz insanlara...
anlamı ağır olan biz...
nasıl geliyoruz hayata?
ya da....
adını koyamadıklarımız
Aşklar vardı...Tanrılar savaştayken...
Rüyalar vardı Tanrıçalar Düşteyken...
Anlatamadıklarımız vardı..Hem hazır oturmuşken..
Hazır hiç birşey yokken...hazır bizbizeyken...
ve uzakken dilinin ucundakiler...
hazır uzakken en yakınındakiler..
hayatın
en güzel anında
düşsel bir yolculuğa
sürüklendik...
görsel bir dünyada
yazılı bir şölendik....
seni yarınlarda da
bulabilir miyim..?
yine böyle sevecen
yine böyle sıcak...!
söyle bulabilir miyim..?
sevginin aynasını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!