Hayatla sürekli savaş halinde.
Kaotik çoklukta Mutluluğun peşine düşerken kendini kaybetmiş bir yaşamın ızdırap verişini bir şiirin gölgesinde dinlenirken içindeki insanların dar ağacına asıp , üzerlerini şiirlerle kapatıp sorgulanılmayan yaşamın yaşamaya değmez olduğunu vurgulayan .. kavram’a ulaşınca kozmosun ihtişamına tanıklık eden özne ve kavram bilinci olan fakat daha ulaşamayan 3. Dünya ülkesinden 4. Sınıf insan..
Dicle üniversitesi felsefe bölümü
İstanbul üniversitesi çocuk gelişimi bölümü mezunu
Anekdot: karamsar
Kaç yüzyıldır gündüzleri uykusuzum
Geceler hep zehir zıkkım
Acılarım , iyi şairlerden armağan
Bütün şairlerin kalbini taşıdım
Kötü şiirlerin altında yıkandım
Kimi zaman kustum , kimi zaman ağrılardan feryat attım.
Ah Tanrıçam
Çocuksu gözlerine ,gökyüzünün maviliği sinmiş. Ellerinde yaşam, gülüşünde bahar saklı kadın. Binbir renginle tabiata can getirdin.
Kalbinde sevgi tohumları ekilmiş,
Nefret ve öfke ;
sevgi tohumların yeşermesiyle bitmiş.
Dünya sayende dahada yaşanılası bir yer.
Sert , keskin çakıl taşlarıyla doludur beynim
Biçilmiş bir yaşamı rayında izlerim ,
Ne zaman baş kaldırsam ,
erostik çoşuyla ızdırap çekerim.
Yaralarım , kutsallıktan armağan
Acılarım bu yüzden uzun yaşar …
Şairler, aşık olursa mantık aramaz
Engel tanımaz
Aşkını şiirlere döktürür ,kimse susturamaz.
Şiir okuyan aşık adamların sesi yanık olur dinleyen yürekleri ağlatır, yakar, kül eder.
Önce sever sonra binbir acı çekerler . Aşkın ,acıya gebe olduğunu önceki şairlerden bilirler.
Binbir acıdan sonra sesi titrer
Ateşlerle böcekleriyle çevrilmiş
Işıl Işıl parıldayan kadın
Nice güzelliği gözlerine nasılda sığdırdın,
Biz üç kişiyiz.
Biri ben biri mutsuzluk diğeride umutsuzluk.
Biz üçümüz ne güzel bir arada oluruz.
Yağmurda ıslandık , demirlerle dövüldük.
Tek vücut olduk.
Birbirimizi nasılda büyütüyoruz.
Rüzgar , kemikleri çatırdarcasına esse
Saçlar dağılsa
Yapraklar sararsa
Ağaçlar durmadan göz yaşları dökse
Gurbet kuşları , sıcak bölgeler için yola koyulsa
Kalplerde burukluk olsa
Yokluğunda
Kötülük , veba gibi yayılırken bedenime
İçimde binlerce hayal intihar ediyor.
Izdırap çeken kalbim , karanlığa dayanamadı,
Guguk kuşu olmak için yalvardı , Eros’a.
Kırıp ,parçaladım kalbimi
Rüzgar olsaydım , sıcaktan bunaldiginda yüzünde esip serinletirdim seni
Yağmur olsaydım
Susuzluktan , dilin damağın kuruduğunda hiç durmadan yağardım
Güneş olsaydım üşüdüğünde Bütün sıcaklığımı sana verirdim
Şair olsaydım en güzel şiirim sen olurdun
Ressam olsaydım en güzel tablom senin resmin olurdu
Yüzümü kendi çocukluğumun gözyaşlarıyla yıkadım
Dün ile yarın arasında nostaljik bir tragedyayım
Bugünü ıskalayan
Başka bir iklime yağan yağmur gibi
Utangaç değiyorsun toprağa
Utangaçlığında bir çiçek filizleniyor ömrümüze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!