Yine bir gece yarısı seni andım
Uykudan uyandım hayaline daldım
Tam o esnada kapım çaldı “gel” dedim
Girenler gardiyanlara benzettim
Volkanlarla korlanmış yüreğim delice sadece sana vurgun;
Bakışlarım boş, hislerim avare, dünyam zindan ve gönlüm durgun;
Duygular hasretinden divane, sana müptela bedenim yorgun;
Düşüncelerim muamma, fikirler bulanık, ümitlerim solgun;
Birgün kapımdan gelecek tak tak sesi besledi ümitlerimi;
Cevher-i kadrini sen gidince anladım,
İnan bana buralarda çok yalnız kaldım,
Her şey üç günlük fasılmış, artık bunaldım,
Ah aldandım, hep yanımda olacaksın sandım,
Ne olur üzme, ümitlerimi sana bağladım.
Yollardayım yıllardır mecalim yok, takat bitik,
Gündüzüm katrandan kara, umutlar yok hülya yitik,
Bakışlar bîmânâ, gözler nemli, akan ab-ı ahmer,
Ömrüm zâyi oldu, her günüm beyhûde akar geçer,
Sensizliği yudumladım ben her sabah,
Engin denizlere baktım dedim eyvah,
Düşlerim bile yabandı artık bana,
Seni sordum el aleme ona, buna,
Efendim, geliver gecelerime dogsun huzur,
Yuregimdeki kasveti kovsun getirdigin nur
Ala-i iliyyine vasita mubarek ismin,
Habibullahsin, en Sevgilisin gul kokar cismin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!