Renk olarak kırmızıyı bilirlerdi
Oyuncak olarak silahı tanırlardı
Gözlerinde yaş hiç eksik olmazdı
Yarı tok yarı aç yaşarlardı
Çünkü onlar savaşın çocuklarıydı
Hani bir ağaç
Nasıl kökleriyle toprağa sıkı sıkı sarılır ya
Hani bir nehir suyu
Sadece yatağına düşkündür ya
Hani bir çocuk
Üzüntüsünde de, sevincinde de anne der ya
Bir eylül sabahıdı
Sokaklarda yürümeye başladım
Ve sonunda bir yere çöktüm
Epeyce bir oturdum
Oturdum ama sebebi vardı
Çocukların oynayışını izledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!