Serdar Başbuğuma Şiiri - Gülbey Yılmaz

Kocaman adam ağlarmı,
Ben ağladım abim
Beni çok üzdün abim…
Ardından yağmurlar yağdı
Toprağın yumuşadı
Seni karşıladı incitmedi…
Bense yollara baktım
Sen gelirsin diye bekledim
Sağıma soluma baktım
Başım döndü
Yıkıldım kaldım ,abim
Hani biraraya gelince
Çocuklar gibi olurduk
İlvanlım türküsünü söylerdik
Adamdın elif gibi dimdik
Yiğittin ve de cömerttin
Herkese yardıma koşardın
İçten ve samimiydin
Kibir gurur bilmedin
Alçakgönüllü oldun…
Hele kollarını açıp
Abem deyişin
Yürekten sevişin
Aklımdan çıkmıyor…
Şimdi gidiyorsun
Dostlarınla uğurlanıyorsun
Çatlıya da kavuşuyorsun
Annenle teyzene
Anneannene ve dedelerine
Çok sevdiklerine kavuşuyorsun
Seni unutmayacağım
Mekanın cennet olsun abim…