Serçeye ve Bana Dair Şiiri - Şair Ysl

-küçük bir serçeydi
nasıl da dökülürdü sesi sesime-

Burası suçtaki cezadır:
erken açmış erik ağacında
sarı gagası gülüyordu
Vurdum serçeyi kanadından
Hala avucumda kalp atışları

Burası suçtaki masumiyettir:
ben gülmüş müyüm sana
bir gülüşün içinden
engel olamamış mıyım
sapanıma giren taşa
kapatmış mıyım gözlerimi
kırarken kanadını

Burası penceremden bakmışlığımdır:
düştüğün yeri görmeliyim
sesin var mıydı gerçekten
kalmış mı izin
kurumuş mu orda bahar
-biter mi burada bu ölüm-

Ve burası bende sendir:
sevmeye vaktin oldu mu beni
azarlayıp öpecek kadar

İzmir,20.06.03, ysl