Serçeye ve Bana Dair
-küçük bir serçeydi
nasıl da dökülürdü sesi sesime-
Burası suçtaki cezadır:
erken açmış erik ağacında
sarı gagası gülüyordu
Vurdum serçeyi kanadından
Hala avucumda kalp atışları
Burası suçtaki masumiyettir:
ben gülmüş müyüm sana
bir gülüşün içinden
engel olamamış mıyım
sapanıma giren taşa
kapatmış mıyım gözlerimi
kırarken kanadını
Burası penceremden bakmışlığımdır:
düştüğün yeri görmeliyim
sesin var mıydı gerçekten
kalmış mı izin
kurumuş mu orda bahar
-biter mi burada bu ölüm-
Ve burası bende sendir:
sevmeye vaktin oldu mu beni
azarlayıp öpecek kadar
sanat ve hayat dergsi, kasım-aralık 2003
Uysal HimmetKayıt Tarihi : 9.3.2005 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayıldığımda ise yüzüme inen tokat gibidir
hayat devam ederken sen neredeydin der hep..
-düşümdeydim..
bu şiirini daha önce okumamıştım , farklı bir havası var serçeyi merak ettiriyor...ve duygularımı konuşturup konuşturmayacağını sormana bile gerek yok zaten.
TÜM YORUMLAR (2)