Allah'ım tövbe ediyorum gönülden,
Gönül nefisten uzaktır sır da verilir..
Utanıyorum gönlümdeki Gül'den,
Tövbe çok berraktır kir de sürülür..
Günahımın kirleri kokuttu beni,
Koktukça imanımla korkuttu beni,
Günahlarım iyice sardı bedeni,
Günah bu her yerde görülür..
İçimi kararttı kötü düşünceler,
Dört yanımı sardı sanki karıncalar,
Bu gönül dilini yalnız kim inceler?
Mevlam kuluna darda sarılır..
Hisset Bir olanı şah damarında,
O his ile buluşursun damarlarında,
Sonra irkilerek tövbe et huzurunda!
O vakit safiyane perde kaldırılır..
Zannetme ki tövbe etmedikçe sağım,
Buluş da kavuş ey gönül dağım,
Düşündükçe boşalır elim ayağım,
O anda günahla örülmüş duvar da kırılır..
Kırarsan eğer bu aciz duvarları,
O affedicidir hemen duyar eyvahları,
Tövbem temize çeker günahları,
Yepyeni sayfayla ayarda kurulur..
Ey aciz benliğim unutma yeminini,
Hem Müslüman Türksün yok et kinini,
Artık söz verdin göster edenini,
Müslümanlık var serde serilir..
Öyle kudurma hemen kızdıkça,
Unutma yeminini bozma azdıkça!
Bilerek tövbelerini bozdukça,
Ademoğluna tövbeler de darılır..
Arasın da bulsun akıl başı,
İdrak gerektirmez mezar taşı,
Tövbem sanki Serçenin Gözyaşı,
Belki öteki diyarda durulur..
Çakır tövbekar bir Allah'ın kulu,
İnsan hatasını bilmezse zaten ölü,
Berzah alemine doğru tuttu yolu,
Hakkın rahmetinden nurda dirilir..
Kayıt Tarihi : 6.5.2022 21:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!