Eyledin cürmünü, bir ağaç tepesine tamam.
Feryat, figan edip, eylersin el aman.
Avazın nutkun da kesildi, bir lokma ekmeğe.
Hacete cevap vermedi, ne yazık ki bu halin.
Merhamet fıtratı ile bezenmiş, bakıp durmakta insan.
Simit sarayının önünde ki ağacı, eylemişsin mekân.
Aç bir serçeyi görmezler, feryattan kesildiği avazı. Alt tarafı, birkaç susam yemekti tamahı.
İnsanlara meram anlatmak ile, geçirirdi zamanı.
Almışlar ellerine bir telefon, olmuşlar kör ve sağır.
Berduş bir hale düşmüşler, bakmazlar zahir.
Gülmez olmuş yüzleri, çehrelerine bezenmiş kahır.
Ses soluk kesilmiş, suratlar asık dinliyorlar şarkı.
Sureti insan olsalar da, yoktur oturduğu masadan farkı.
18.07.2018
İLHAN KESKİN
İlhan Keskin
Kayıt Tarihi : 19.7.2018 02:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!