Serçemi Avladılar Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Serçemi avladılar, halden hale soktular
Yüzleri hiç gülmesin bir ipe bağladılar
Göğsüme vura vura saçlarımı yolayım
Vicdan, insaf kalmamış yüreğimi yaktılar

Esir serçem canım serçem, küçük serçem oy oy
Aklım sende fikrim sende, bu ne haldir vay vay
Başına gelen şu haller bana birer acı, keder
Kâh ağlıyorum ben, kâh haykırıyorum of of

Serçemi avladılar! Tüylerini yoldular
Kanadını tutular, cırnağını kırdılar
Hele serçem can serçem, yüreğimin parçası
Bir dirhem et uğruna canını acıttılar

Serçemi avladılar vay bana vaylar bana
Ah serçem küçük kuşum, kurban olayım sana
Kanatların pek küçük parmakların kınalı
Ah nasıl anlatsam çok üzülüyorum sana

Narin küçük serçem, seni sensice avladılar
O kötü niyetliler, canına dadandılar
Bu çağda bu dönemde susamışlar kanına
Caniler, zalimler o sana düşman olanlar

Mehmet çobanoğlu
23.10.2010
İstanbul