Serçeler Üşüyor Şiiri - Yavuz Bayram Çal ...

Serçeler Üşüyor

Kışın geldiği zamanlar,
Ekmeksiz, sıcaksız, evlatsız,
Evsiz sokakta kaldığın anlar,
Bunalırsın, üşürsün, titrersin,
Üstüne üstüne gelir ayazlar,
Vede gülümser acımasızca kışlar,
Kim anlar, kim sorar halini ve hatırını,
Kuşlar gelir ellerine, onlarda bilir.
Serçeler üşüyor saçaklarda,
Serçeler ağlamaz belki ama donarlar,
Soğuk tutarken ellerinden senin,
Kimselerin olmadığını anlarsın,
Herkeslerin yolu ayrıdır şu fani dünyada,
Bir ölümün yolu birdir anlayana,
Kimselerin kimse olmadığı o anlarda,
Tam o zamanlarda neyse dersin,
Bakarsın gidenlere, üzenlere,
Anlamayıp, anlayamayanlara,
Ey insan var mı yüreğinde merhamet,
Bakma işte yazdırıyor ekmeksizler,
Şiirler çelimsiz olsa da kökleri derindir.

Yavuz Bayram Çalışkan (Şiirhan)
27 Ocak 2017
10.23