Bırakın serçelerin kanadını
Acı anıları ben taşıyayım
Zaten omuzlarımı,
Kuşatmış yorgun yıllar
Ama yüreğim,
Hiç iki büklüm olmadı.
Onurumla
Dayandım bilincimin kapısına,
Düşerim hep yollara,
Bugüne nasıl geldiysem öyle
Ama yüreğim hiç iki büklüm olmadı
Gürül gürül akarken ırmağım
Mahsun derin bakardı ceylanım
Bir başka yağardı baranım
Sımsıcak bir başkaydı
Doğuşu güneşin ve
Yüreğim çarpar sesim kısılır
Ama yüreğim
Hiç iki büklüm olmadı.
Kayıt Tarihi : 28.10.2004 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/28/serceler-6.jpg)
Yüreğine sağlık...Duyarlı yüreğine.
Tebrikler.
Saygılar.
Bökülemeyenler bütün sıkıntıları göğüslemek zorunda. Ama bükülenler, bükülmeyenlerin de yarattığı sıkıntıları taşımak zorunda kalıyor.
O halde bükülemeyenlerle, bükülenler arasında bir hesaplaşma olmalı....
Mehmet Halil.
TÜM YORUMLAR (4)