Sercecik Şiiri - Mehmet Soysal

Bir derde düşmüş gezinip durur
Daldan dala atlar garip serçecik
Rüzgar gibi tık tık pencereme vurur
Yol bilmez iz bilmez küçük serçecik

Arar kısmetini kara-kış demeden
Kaç mevsim geçirir böyle gülmeden
Hiçbir şey olmaz yaşını dökmeden
Eceli gözyaşında taşır serçecik

Onun siperidir kuşburnu çalısı
Dam arasında gezer gece yarısı
Şahine yakalanmadan salarsa mayısı
Yavrusunu yuvadan uğurlar serçecik

Hiç boşa çekmez sallamaz kürek
Cesurmu cesur o küçük yürek
Bazen telaşlı bir okadar da ürkek
İnsan arasında gezer minik serçecik

Her mevsimde güneşin sesidir o
Ezilenlerin simgesi gövdesidir o
Yanan gönüllerin duygusu yasıdır o
Terketmez yurdunu canım serçecik

Bir konuşsa neler neler anlatır
Ne yuvasını terkeder ne de aldatır
On iki ay boyunca hergün yastadır
Kendi küçük düşmanı büyük seçecik..