İyiler ve kötüler.Namuslular ve namussuzlar.Gün ve gece doğum ve ölüm dünyanın kuruluşundan beri vardır.Bu tüm canlılar için geçerlidir.İnsanların başta hayatta kalabilmek için o günün koşullarında vahşi doğa ve beslenmek hayatta kalmak için vahşi hayvanlarla savaşırlardı. Efsaneler, mitolojiler ve tarih böyle söylüyor.Bu efsaneler içinde bazı hayvanlar insanların dostu ve yardımcısı olarak anılırken, bazı hayvanlar (mesela keklik gibi) olanlar tıpkı insanlar gibi kendi ırklarına ihanet ediyorlar.Bunlar ders çıkarılması gereken çok önemli konulardır. Tabi yaşam hep böyle tek düz devam etmedi, başta doğa ile ortak mücadele eden insanoğlu gün geldi birbirlerini yok etmeye başladılar.bu ta günümüze kadar devam etti ve ediyor.Bu haklı ve haksız savaşlarda insanlar hayvanları da kullandı.
Bende ‘Serçe Yüreğim’ kitabını yayınlarken isimsiz tüm serçe yüreklere sevgiyi, umudu, ihaneti,tutsaklığı ve özgürlüğü sesli ve sessiz düşünmenin nelere mal olacağını serçe yüreklerin aslında kocaman yürekler olduğunu serçe kuşun o küçük mini minnacık özgürlüğe kanat çırpan kuş.Aslında kocaman yüreklidir.Çünkü o hep özgürdür.Bir yerde takılıp kalmaz.Havalanır yukarıdan bakar.O yukarıdan baktığında özgürlüğün ne demek olduğunu bilir.Yüreği ve beyni tutsak olanları yukarıdan izler.
Ve ondandır ki, bedeni minik yüreği kocaman koskocamandır.O hep özgürce uçar, yerdeki “puşt” zulasında kendisine kurulan tezgaha düşmesin, çünkü o özgür beyinlerin özgür yüreklerin temsilcisidir.O gerçekten yana o doğruluktan yana o Hz. İbrahim’den yanadır.
“Bilinen bir hikâyedir.Nemrut İbrahim peygamberi yakmak için devasa bir odun yığını hazırlar ve ortasındaki direğe de İbrahim peygamberi bağlatır.Bir taraftan da odun yığınını ateşe verir.Tam da o esnada bizim Diyarbakır’da Ako kuşu dediğimiz karga ile bir başka kuşun (melezî kuş) gagasında kuru dalı odun kümesinin içine atı verir, bu durumu görenler soruverir Ako kuşuna o minicik dal parçasını bu kocaman ateş yığınının içine ha atmış ha atmamışsın ne fark eder? Yanıtlar Ako kuşu:
Tamamını Oku
ÖAYLESİNE GÜZEL KALEME ALMIŞSIN Kİ BAŞTAN SONA İÇİNE SİNDİRE SİNDİRE OKUM KUTLARIM ŞAİİR DOSTUM.öZÜNE İHANET EDEN TAK VARLIK İNSANOĞLU DOĞASINA SALDIRAN TEK VARLIK AMA DOĞADA DENGELERİ KORUYAN TÜM UNSURLAR DA VAROLMAYA DEVAM EDECEK ÇOK TEŞEKKÜRLER.TAM PUAN ŞİİR BAHÇENE
ÖAYLESİNE GÜZEL KALEME ALMIŞSIN Kİ BAŞTAN SONA İÇİNE SİNDİRE SİNDİRE OKUM KUTLARIM ŞAİİR DOSTUM.öZÜNE İHANET EDEN TAK VARLIK İNSANOĞLU DOĞASINA SALDIRAN TEK VARLIK AMA DOĞADA DENGELERİ KORUYAN TÜM UNSURLAR DA VAROLMAYA DEVAM EDECEK ÇOK TEŞEKKÜRLER.TAM PUAN ŞİİR BAHÇENE
Ako kuşu ve melez kuş maşadır gardaş..ormanı kesip dalı gagasına tutuşturan Lafonten'in tilkisidir.
Ataşı harlatır, harlatır ki yana halkların kardeşliği.
Kuş tilkiye yetiremezse akıl serçe olmuş karga olmuş farketmez, uçurtmayı bile vuran ibrikçibaşı ve işbirlikçi senin serçeyi de benim kargaları da vurur şairim..biz mısralarla besleniriz onlar kanla..
yine beni 68 hezeyanlarına saldın, bak bakayım şair beni götürmeye gelen varmı, tabanlarım kaşınıyorda..kardeş Türkülerimizi halaylarla, horonlarla, zeybeklerle, yozgat sürmelileri ile söyleyeceğimiz aydınlık günlerin özlemi ile..merhaba şair merhaba..vatan bayrak dediğim de bana faşo diyenler şimdi de bu yorumu okuyup Marksist derler..helo loy loy kibar yarim memleketim..
*Gerçekten çok özel yazılar bunlar.Sizi tebrik ediyor,başarılarnızın devamını diliyorum**
Naciye Furan
Kitabını kutluyor,başarılarını daim olması canı gönülden arzumdur.Tabrik ederim Sayın İsa Tekin.
Mürsel Adıgüzel
Sevgili Kardeşim: İsa Tekin
İbretle okunacak bir yazıydı. Çok beğendim. Hele ''- bazı hayvanlar (mesela keklik gibi) olanlar tıpkı insanlar gibi kendi ırklarına ihanet ediyorlar.'' Çok düşündürücü... Yalnız arada bir bir fark var:
O hayvancıklar arkadaşlarını tuzağa düşürmek için seslenmiyorlar. Tutsak olduklarının arkadaşlarınca bilinmesi, dostlarının bir yardımı olur mu diye feryat ediyorlar. Aynı şekilde yaban ördeklerinin de Tutsakken özgür uçan diğer ördekleri yardım için çağırırken, istemeden ve bilincinde olmadan onların tuzağa düşmesine alet olduğunun bilincinde olmadığı gibi. Unutulmaması gereken onları bu şekilde kullanan da yine insanoğludur.
Ama insanlarda durum farklı. Kendi soyuna inanet eden insan; soysuzluğunun, alçaltıcılığının bilincindedir.
Şiir kitabınız hayırlı olsun.Sayfanıza her şair kardeşimin en az bir şiir kitabına kavuşması dileklerimi bırakıyorum.
Tebrik ve başarı dileklerimi sunuyorum. Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Kaleminizin daim ve kudretli; İlhamınızın bol olmasını diliyorum.!
Sevgi ve saygılarımla...
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
Serçe yürekli KOCAMAN şair dostum.
Düz yazını zevkle okudum bilğilendim ve gereken gıdamı aldım. Elbette Serçe yürekler KOCAMAN yüreklerdir.
Güzel bir anlatımdı ve DURUŞUNA saygı duydum.
Sevgi ve selamlar.
Selam olsun serçe yüreğe...İyiliğin sevginin güzelliğini ve önemini anlatmış yazıl. Tebrikler. Sevgiler
merhaba serçe yüreğe,anlamlı bir o kadar mesaj içeren bir çalışma olmuş....iyiler ve kötüler hep vardı hep var olacaklar habil- kabilden bu yana.bu yakıcı insanoğlu gerçeğinden günümüze büyüyerek gelen savaş...önceleri doğayla olmasına rağmen insana sıçramakta geikmedi...doğayı giderek tahrip eden insan kendi mezarınıda egolarına kurban etti....babam anlatırdı, adem dünyayı dolaşırken azraille karşılaşır.
-ne işin var der benim dünyamda yabancı
-asıl senin ne işin var diye cevap olur azrail.
toprağa olan sevda tartışması giderek kabalaşır...iş paylaşıma dökülür.bir taşla işaretleyip dünyayı ikiye bölmeye çalışırlar. fakat adem güzel bir yanın ona düştüğünü düşünür ve bu haksızlık diye tutturur. kavgaya vesile olan bu paylaşımdan pehlivan gibi dövüşmeye başlarlar...
rivayete göre güçlü olan azrail ademi kavradığı gibi yere yatırır....bunu his eden adem ayağını taşa uzatır ve hızla öteye fırlatır...ve teslimiyeti kabul eder gibi davranır. bir kaç metre öteye giden taşın arasında kalan toprağa sahip olduğunun gruruyla ıslık çalarak ordan uzaklaşır.
işte görüldüğü gibi dünyanın hatırı için yaratıldığı ilk insanoğlundan miras bize.
her gün insan ölmesi sebepsiz savaşlar gibi görünen bu çatışmadan toprak gülerek bakmıyor bize hergün kayıyor her gün denize yani suya teslim oluyor.
bu sür git devam eder diye düşünüyorum...kavga doğruları teknoloji çağında dizginleri elinden bırakıp esir olmuştur...yanlış bombaların yangınların çığlığını atıyor....saygıyla
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta