Serçe Yüreğim Şiiri - Nihat Evcen

> Günler geçiyor sessiz ve biçare zaman içersinde,
> Zaman farkında olmadan bizi tüketiyor aslında.
> Hani insan kendini ararda bulamaz ya
> işte öyle kendimi aramaktan yoruldum.
> Bir serçe misali yüreğim
> Bir boşlukta uçuyor konacak bir yer arıyor
> Artık çok yorgun düştü ha düşecek...
> Ümitisilik ve umutsuzluk gün geçtikte artar ya
> Ve apansız bir hastalık gibi kapında ya yalnızlık.
> Kalabalık arasında yanlız kalıp
> Yürüyen koşan ve konuşan sessizlik.
> Yüreğinin ağırlığı sana kalır ya tek başına
> Hani söz verirsinde sonsuza kadar taşıyacak ikinci bir kalbi aslında
> Hiç olmaz ya,
> Halbuki çok iyisindir oysa.
> Oysa sen hakedersin mutluluğu belkide herkezden önce,
> Hala anlamadın mı zavallı bir çare yüreğim
> İyilere ve sevenlere sevda hasretini kor gibi yüreğinde hissedenlere
> Yer yok bu sahnede...
> Hani bir göz yaşı gibi tutam,tutam ağlarsında,
> Sonradan anlarsın ben neye yanmışım,ağlamışım diye
> Geçmiştir onca boş yere zaman sonrada durup ona yanarsın.
> Kusura bakmayın ne olur böyle bukadar
> Düşkün göründüğüme,
> Ben sanmıştım ki aşk çocukluğumdaki kadar
> Güzel bir şey işte
> Küçük kanatlarım yarı kırık yeniden havalanmak istiyor,
> O sonsuz mutluğuğa yeniden uçmak ama doğru yere konmak istiyor
> Bir parça serçe yüreği ile..