Serçe ve Kartal Şiiri - Ayşe Ergen

Bir zamanlar ürkekmiş serçe
Mutluymuş nokta kadar ümitle
Varmış mutluluğa özlemleri
Gönül bahçesinde açarmış gülleri.
Derken bir gün;
Çare aramaya gitmiş
Haşmetli kartalın huzuruna.
Kartal sert ve alıcı bakışlarla
Bakmış ona
Sakın tasalanma umut var yarına
Ve daha sonra bak hep ileri....
Oku oku.....güçlü bak yarınlara
Sakın tasalanma!
Serçe demiş minnettarım sana
Kartal saygı duymuş
Onurlu serçeyi korumasına almış.
Gel zaman git zaman
Neler olmuş aman aman....
Serçe söz vermiş kendine
Hep ileriye hep ileriye......
Kadersiz+miymiş serçe
Üzüntüleri bitmiyormuş nedense
Hep güç dilemiş kendine.
Söz vermiş ya kartala,daha güçlü çıkacak karşısına.
Büyümüş daha anaç olmuş serçe, yıllar içinde.
Yıllarca beklemiş,kartal gelecek ya...
Kültür yarışmasına girecek kadar curet göstermiş.
Beklenen gün gelmiş, karşılaşmışlar
Serçe kırgınlık hissetmiş nedense!
Sanki dünmüş gibi..
Kartalın ilgisini, farklılığını yadırgamış.
***************
Göçmen kuşlardan farkını anlamış! !
Kartallar yüksek uçsada;
Ben kendi çapımda varım.
Bu hikayenin sonunu
Okuyanlara sorarım
Ne mi olmuş :)
Yıllarca boşuna üzülmüşüm demiş serçe
Kartalda benim gibiymiş :) hatta ben daha güçlüyüm
çünkü tek başıma varım!
**********
Göçmen kuş, diyarı seferlere
Serçede kendince zafere ulaşmışlar...
Ulaşmışlarmı? ? dersiniz
Bende bilmiyorum :)
Göçmen kuşları bilirsiniz.
Aslında yıldız yapmış onu serçe
Her gece gökyüzünde
Belki görürüm diye.....