Serçe ve Balık Aşkı Şiiri - İlhami Bulut

Senelerin, uzun senelerin gözümün önünden silemediği pastoral hatıralar pek az değil bende.
Bunlardan birisi işte.
Burnumuza su seğirttiği ilk gençlik yıllarıydı, yaz sonrası kırmızı yağmur yeni dinmiş, elimdeki çoban değneğine yaslanarak, hayvanlarımı otlatırken bir dere kenarında.
Selin debisi düşünce biraz, su kıyısına kendisini atan bir balık göründü, sarı dudaklarını göğe doğru dikerek, ne anlatıyordu bilmiyorum, tam o sırada, çalının dibinde, kuluçkadaydı belki de, bir köy kuşu, serçe suya doğru yürüyordu.
Ben umurlarında değildim, bence; balıkla kuş kendi tarzlarınca epeyce bakıştılar, konuştular.
Belki de; şöyle bir sohbet geçti aralarında:
Balık; Serçe göklerde ne var ne yok, suyumuz bulandı bizim,
Serçe : Yağmuru ilk yiyen biz olduk.Siz derya içresiniz konforunuza diyecek yok.
Balık : Ben çok sevdim seni serçem; aşk ikimizi bekliyor sanki.
Serçe : Hazırlıksız teklife sol kanadını gererek beden dilinden sonra; ilave eyledi. Ben bilmiyorum güzel bir şey olsa gerek her neyse bu aşk.
Balık...Deryaya davet etti serçeyi, serçe gözünü kararttı, ani bir sortiyle balığa ulaştı, soluğu kesildi zor kendini dışarı attı.
Balık..Niye kaçtın dedi.
Serçe .. Kaçmasaydım ölüm senden önce sarılacaktı bana, boğulacaktım.
Serçe..Sen buyur gel dedi. Balık; acemi atlet gibi bir iki zıpladı, suyun göbeğine pat diye düşüverdi.
Serçe; bu aşk bize göre değil, biz ayrı dünyaların mensuplarıyız, sen deryana ben de göklere döneyim dediğinde.
Islak kanatları yeni açan güneşe serilmişti bile.
Arkadaş olarak kalalım. Her yağmur sonrası görüşürüz. Dediler.
Balık ve kuşun son arzuları şu olmuştu: keşke bizi, bir şair görseydi de, bu aşk mı her neyse, bir şiire mal etseydi keşke.
Şair değil ama bir çoban çocuğu görmüş ve şöyle demişti.
*
Balıklar ve kuşlar
Ilık bir sükûnete razılar
Biri gök biri derya içre
En dipte gümüş balıklar
En tepede kartallar
Üşüşüyorlar aşka
Ağzım yanıyor anlatamıyorum.
Şiirin haddi olmayan bir yer var
Bu yer yuvarlağında
Hangi tele vurunca bir hıçkırık
Ağır ağır şeyler anlatıyorlar
Kuşlar çığlık çığlık
Balıklar sessiz sedasız
Yağmur sesleriyle kırıldı camlarım
Bir ses çıkmadı senden
Ne zaman aşk olacağız biz
Yoksa sen misin o yarı deniz ve o yarı kız
Ne balık ne kuş
Bir başına kaldık
Bu yer yuvarlağında