Serçe Tutsaklığı Şiiri - Özlem Akşit

Bugün şairler geçiyor içimden
Gözlerimden masmavi şehirler geçiyor
Kıyısız turnalar geçiyor semalardan
Yeni ve uzak bir göçe gebe
O mavi şehirlerin içinden...
Göğertmek için şu donuk dünyayı
Kırağı vuran bir yüreği ısıtmak için
Mühürlenmiş tedirgin uykulu gözleri
Aralayan sevdalı sözler geçiyor.
Bir bir şiirler geçiyor uzaklara okunan
Diyor ki biri;
Daha vakit gelmedi demir almak zamandan
Bir şafak türküsü söyle
Ve sev acılara tutunmadan.
Çabuk sev çabuk bahar kuzulara durmadan
Son vapurlar da gitmeden gel diyor
Gel vakit dolmadan
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...
Bugün mavi şairler geçiyor gözlerimden
Ne hasta bekler sabahı
Ne de şeytan bir günahı diyor bir şair
Zaman ve ayrılıklar uzadıkça uzuyor...
Ben sana mecburum diyor Atilla İlhan
Gidersen yıkılır bu kent
Kuşlar da gider diyor diğeri
Turnalarla son yaz kuşları da gidiyor...
Özlem kokuyor sanki tüm şiirler inadına
Çıkıverip gelsen, düşlerimi çocukluğumda
Bırakırdım inan bana inan artık diyor
Yaşamdan yana bir çılgın şair
Lakin...
Yaşamak ağrısı bitmiyor sol yanımda
Mecburiyet kirlenmiş bir okul önlüğü
Ve beyaz yakalık eğreti geçirilmiş boynuma
Bir yanım kaldırımlarda mavi yüzlü asi çocuk
Bir annenin dokunmayı unuttuğu çocukluktan
Bir yanım korkak serçe tutsaklığı
Içimde susmuyor biteviye ve hiç durmadan...