Hiç olmaz denilen oldu sonunda
Anıları bizden, çaldı öpüşün
Bu çekip gitmeler yokken kanunda
Serçe parmağımda kaldı öpüşün
Duvarlar sağırdı duymadı bizi
Sadece sakladı binlerce gizi
Hüzün yağmur gibi, dert dizi dizi
İki yanağımda kaldı öpüşün
Ne desek boşuna, can candan ayrı
Kapıyı çalıyor ayrılık gayrı
Anıların bile hiç yokken hayrı
Sanki dudağımda kaldı öpüşün
Belki unuturum sanmıştın ama
Sende kapılmışsın bir büyük gama
Yaralı yürekler tutmazken yama
Sensiz şafağımda kaldı öpüşün
Gidenler her zaman hüzüne gebe
Uzak durmak gerek mümkün mertebe
Yokluğun yüzünden oldum göçebe
Dilim, damağımda kaldı öpüşün
Dur dedim durmadın büktün boynumu
Gidişinle bomboş koydun koynumu
Varlıklar yoklukla bilmem aynı mı?
Gönül konağımda kaldı öpüşün
Dosteli yüreği yanık mı yanık
Suçu çok sevmekmiş, bu yüzden sanık
Bunu söyler sana, binlerce tanık
Kara toprağımda kaldı öpüşün
Kayıt Tarihi : 5.9.2013 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kokunu aradım bıraktığın izlerde
iki kelimem oldun, sensizliğimde
mazide kaldı, dudaklarımdaki öpüşün....Nehir
Bahri bey bu sabah ilk sizin şiirinizi okudum ve çok duygulandım.. harikaydı, her bir dörtlük kendi çapında koskoca bir hayatı anlatıyordu, duygu yüklü ve hüzün dolu idi satırlarınız.. yürekten kutluyorum, çok çok beğendim inanın.. saygılar..
TÜM YORUMLAR (3)