Serçe Parmağım Şiiri - Sınır Parlak

Serçe Parmağım

Islak kirpiklerin tenine düşerken
Sormuşum kendime nedendir ağlamam
Uçmuş hayallerin koşamam peşinden
Yoktur ki imkan, yüzündendir ağlamam
Ahar bir rayiha, na-mevcut eşinden

Kâh yakınlarda, kâh yanı başımdasın
Aklımda soru sevda mısın bela mısın?
Her gün öptüğüm, gözyaşımı döktüğüm
Hassas serçeme elin değmedikçe sen
Uzaksın ama seni görmek yeter

Çıkmak istiyorum seninle yolumdan
Gözündeki fer eder ölümden beter
Sapardım duysam nefesini solumdan
Niye çekiniyorsun ki benden kamer
İhtirasın pençesi düşmez yakamdan

Bir hatıra var ki çıkmıyor aklımdan
Azabımızı sayıklar, önümde yâr
Suratına bakamadım utancımdan
Tut beni ayağım kayar, arkamda yar
Sedefler, al dudağın, efsunlu sedan

Yarınlarımızı çaldı etti firar
Okyanusların ortasında bikarar
Derin hislerimle yüzleşmekten korkar
Kıskanıyorum seni serçe parmağım
Elim sana mahkûm, sen o kadar özgür…