Serçe Kuşum Şiiri - Filiz Ergün

Çırpındıkça yoruldum
Yoruldukça vazgeçtim
Usandım hüzünlerinde kanat çırpmaktan
Serçe kuşundum ben, küçüğün
Küçücük ama yüreği büyük
Hani gülüp geçtiğin ben
O yürekte dünyaları taşıyan
Senin gölgende uçup
Dallarına konan hep
Pencerenin önündeki ağaçlar bile şahit
Ama bir gün görmedin sen
Rüzgarında oldum, yağmurunda
Denizinde ölümüne dalışlar yaptım
Martı gibi...
Fırtınanda yaprak gibi savruldum
Güldüm,ağladım hatta
Defalarca öldüm ben senin için
Bir defa görmedin, anlamadın...
Her geldiğimde sana
Kıyılarından kovdun dalgalarınla
Her gidiş gelişlerimde tükendim ben
En sonunda uçurumlarından düşerken
SEN, öldüm zannettin
Ben yeniden toplandım parçalarımdan
Senin sevip, istemediğin ben
Sen olmasan da inadına,
Karanlıkta yürüdüm...
Serçe kuşun ben
Mevsim kış olsa da
Ayaklarım karlarda çok üşüse de
İnadına kanat çırpıp
Şen çığlıklarımı atacağım
Seni unutup; baharı, yazı bekleyeceğim...
Elveda...Serçe kuşundan artık
Sevmeyi bilmeyen kalbinle,
Yalnızlığa mahkumluğunla
Baş başa kal...
Ben kanat çırpıyorum artık
Sensiz güzelliklere
Belki daha güzel AŞK'lara...
Şimdi sen yan benim yerime
Boş kalsın hep yüreğin yalnızlıklarında
Sığdıramadın küçücük bir serçe kuşunu kalbine.
YALNIZ KAL, YAN!
YAN SENDE BENİM GİBİ....