Serçe Kuşu Şiiri - Furia Maki

Sokakların evcimen kuşları sokak başında yürüsünler
diye
yaz gününün ılıklığı
aldım kattım üstüne
şimdi söyle! var mıdır yaşam, kırıklığın üstünde?
bir dudak kıvrılışı, adıyla anılan
yarayı deşen ile
aldığın her bir damla gözyaşına
akar kendini de o
ne zaman bir şey ezerse
onu da kat yerlere
ve yürür de çarparsa
bir çocuk
kırılmasın diye
şimdi bir serçe
ürkekçe sokakların ardından
bakınıyor kubbelerin içinde
bir pencere
bir yer bakınıyor
rüzgar kanatlarını okşasın diye

uçtu uçtu
gökyüzüne uçtu
bir baktı, güneş batıyor
ötesinde öfkesinden
yumuşak başlı, uzun ve koca
anne gölgelerinin
kızacaktı
hemen sihir ve sinirle
eve gitti
her şeyi dondurdu
her şeyi açtı
anne hoşgeldin dedi
artık sihirleri yoktu

uçar da çarparsa bir çocuk
kırılmasın diye
ve umardı
bir şiir değil
bir mürekkep olmayı
serçe kanatlı
keşke bir şiir değil
mürekkep kalsaydı