Serçe Şiiri - Ersin Çitçi

SERÇE

O; kanaryanın yemediği /
Tohumların kabuklarıyla beslenen
Küçük bir serçeydi…

Her sabah, o dükkanın önünde,
Kanarya sahibinin temizlediği /
Yem kabından dökülen
Kanaryanın artığı
Tohum kabuklarını bekliyordu.

O kabuklar ki, serçenin en güzel
lüksüydü….

Kafeste yaşayan o bakımlı kanaryaya
Her bakışında O’na imreniyordu…

Ta ki…
Bir çocuğun gökyüzünde uçurttuğu
Uçurtmayı görene kadar….

Uçurtmaya kanat çırparken
O ana kadar farkına varmadığı
Özgürlüğünün,bedelinide çok sevmişti….