Serçe Şiiri - Mehmed Arif

sapan yiyen serçe
kıpırtısız düşer çimene
toprak çeker kanını içine
serçenin aklı kalır bebelerinde

anne anne canım anne
hani benim lokmam nerde
anne anne güzel anne
n’olcak şimdi bana söyle

kim ısıtacak beni
soğuk kış gecelerinde
kimin kanadının altında
soluyacağım yükseklerde

anne anne canım anne
yetim kaldım bu ellerde
anne anne güzel anne
götür beni de gittiğin yere

avcı avcı yaman avcı
incimi elimden alan yabancı
düşürdün yüreğime bir acı
bilirim yoktur kimsede ilacı

anne anne canım anne
beni cennet bahçesinden gözle
anne anne güzel anne
beklerim seni ben düştüğün bu yerde