Serçe Şiiri - Veli Pan

Her gün konarsın pencereme
Ürkek ve korkak gözüksen de
Pencere kenarındaki kırıntıları
Yiyorsun çekine çekine
Çekinme serçe her gün gel pencereme
Günlük nafakan bende
Mutlu edersin beni her gelişinde
Benimde bir tanıdığım vardı yıllar önce
Zayıf narin ince mi ince
O da ürkek ve utangaç
Ufak tefekti konuşurdu çekine çekine
Her gelişinde onu andırıyorsun serçe
Bir gün gittiklerini duydum mahalleden
Yıllarca haber alamadım
Sana benzeyen mahalleli serçeden
Seneler sonra karşılaştım
Edirne Naci Usta Ciğerci de
Tam karşımdaki masaya oturmuştu
Göz göze geldik aniden
Bakıp gülümsedi
Yalan yok tanıyamadım birden
Dikkatli bakınca gözlerine
Oydu tanıdım bende
Karşısında bir beyefendi
Hemen çaprazında 10-12 yaşlarında
Çok güzel bir kız çocuğu
Çok benziyor ona torunu belli ki
Masa da dona kaldım sanki
Gözlerim hep onda
Ciğer mi yedim ciğer benimi
Anlamadım bende
Aniden kalktılar masadan
Ayrılırken baka kalmışım
Neden?
Birden dönüp baktı son kez
Gülümsedi yine utangaç ve çekingen
Gidip bir merhaba neden demedim
Kaldı içimde uhde
Ne olur serçe her gün gel pencereme
Seni benzetiyorum o güzele
Mahrum etme beni
Her gün dalayım bu hayale

Veli PAN 15.07.2020