Dikiş izinde kalan bıçak yarası gibiyim.
Keskin acılar geçiyor içimden.
Her dokunduğumda yüzüme, kehribar sancılar içindeyim.
Şimdi gitmektense,
Bir rüzgarın önüne diz çöküp,
Yağmurun ellerini öpmek istiyorum.
Bu benim serçelere olan sevgimden.
Yoksa bu kara delikten,
Gökyüzüne patlayan yıldızlar çıkartacağım.
Hep böyle oluyor,
Kırıldığımda,
Denizin en uç kıyısından yukarıya doğru
koşar adım sürüklenen
Kırkayaklar gibi
Kendime doğru akıyorum ben.
Nasılsın deme,
Hiç iyi değilim..
Kayıt Tarihi : 8.9.2019 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özge Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/08/serce-136.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)