Serçe Şiiri - Mem Kurt

Göğüs kafesimdeki serçesin,
Seni azad etsem
Nefesim daralır
Hava kış ,yağan kar
Üstümde eski bir palto
Ağzımda yanan pipo
Seni her içime çekişimde
Rüzgâra yenik düşer nefeslerim .
Pipomdaki küllerim ,
Dumandan sararmış sana hasret
Dudaklarım, bıyıklarım ,sakalım .
Yaşaran gözü saymıyorum
Çölde fırtınaya boyun eğmiş
Dilimdeki tarla başağı
Yerle yeksanım şimdi sana
Ve şehre yağan yağmurlardan
Tüm uvzuvlarım felç .
Serçe gerçekler anlatılmıyor
Anlatılsa dil lal oluyor
Yürek keşmekeş/leşiyor
Oysa
Barındığım şehir
Gözlerinde saklı
İman kafesimdeki serçesin
Seni azat etsem
Kendime haps olurum...Mem