Serçe Şiiri - Muhammed Said Demir

yalnız yaşarken milyonlarca insan içinde
bir serçeye rastladım hüzün içinde
serçe besbelli aşık olmuş birine
sordum, yoksa aşık mısın bir güle
dedi evet aşığım o güle

dedim kavuşmak zor mu bu kadar
uçup gitsene, senin kanatların var
dedi gidemem çağrılmaya gerek var
dedim kim sevilir bu kadar
dedi sevilecek başka gül mü var

o an anladım ki o gül sensin
çağırmıştın yanına oysa ben gafletle gelmiştim
bilemedim, göremedim ya Rasulallah çağıran sendin
baktıkça serçenin ahvaline aklıma sen geldin
aman efendim, güllerin sultanı, şefaat efendim.

bir kez daha çağır, geleyim de göreyim.
serçenin, güllerin hatırına bir daha geleyim.
bu defa başka olacak, söz vereyim.
kalbimi söküp attım, emret ruhumla geleyim.
Ey Resul ne olur serçeyi de getireyim.

25.10.2010